Աննան Կոնֆուցիոսից է մեջբերում արել՝ ինչ-որ բաներ ակնարկելով: Ըստ այդմ՝ իր սանի հարցին՝ եթե դու բանակ կառավարեիր, ո՞ւմ կընտրեիր որպես հրամանատար, վարպետը պատախսանում է.«Ոչ այն մադուն, ով առյուծների դեմ կռվի է դուրս գալիս և գետերն է կտրում լողալով՝ առանց վախենալու, որ կմեռնի։ Մարտի դաշտ դուրս գալուց առաջ նա պետք է մտահոգություններ ունենա և միշտ պետք է նախընտրի այն հաղթանակը, որին կարելի է հասնել ռազմավարությամբ»։

Չինաստանո՞ւմ են Աննային սովորեցրել, թե ինչպես կարելի է իրենց կողմից վարվող կործանարար քաղաքականությունը չինական փիլիսոփայությամբ արդարացնել, թե՞ նա ձևացրել է,թե այնքան կա, որ արդեն կարողանում է Կոնֆուցիոսի մտքերն ու ուղեձրները ճիշտ ըմբռնել, յուրացնել: Ասա՝ Կոնֆուցիոսը՝ո՞ւր, դու՝ ո՞ւր…

Աննան ակնհայտորեն փորձել է ինչ-որ մեկին արդարացնել, բայց ո՞ւմ, «զորավար» Սուրիկի՞ն, որ մղոններով ռազմագիտությունից ու զենքից հեռու է, թե՞ ասենք Նիկոլին, որին բնորոշ չէ համարձակությունը, որ վախկոտ, քաքլան վերգո է: Կամ այդ ի՞նչ հաղթանակի մասին է Աննան մտածում, որին պետք է հասնել՝ ոչ թե համարձակություն դրսևորելով, այլ որոշակի ստրատեգիա բանեցնելով, ո՞րն է Աննայի ստրատեգիան, մարդկանց միտքը բռնաբարե՞լը:

Աննայի հաղթանակը կգրանցվի այն օրը, երբ Երևանից ելույթ կունենա Իլհամը, որի վերաբերյալ լուրջ ծրագրեր են մշակել ադրբեջանցիները՝ նպատակ ունենալով կլանել ողջ Կովկասը:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել