ՔՊ-ական Ջուլհակյան Արուսն է տրտնջացել, թե բա՝ Ադրբեջանը փորձում է նոր գերիների պատանդառմամբ նոր պայմաններ թելադրել: Արուսը միաժամանակ մեծ հույսեր է կապել ՄԻԵԴ-ի ու Միշելի հեղինակության, խոսքի կշռի հետ՝ փորձելով ստեղծել տպավորություն, թե օտարների ուշքը գնում է հայ զինվորների համար, և ողջ աշխարհն է պատրաստ կանգնել նրանց թասիբին:

Հարց՝ ՔՊ-ական Արուսին՝ իսկ ինչո՞ւ պետք է Ադրբեջանն այքան անկաշկանդ զգար իրեն, որ կարողանար մտնել ՀՀ ինքնիշխան տարածք, առևանգել դիրքեր հաց տանող երկու հայ զինվորի: Արուսը, իհարկե, սրա պատասխանը չունի, ինչպես և չուներ Պապիկյան Սուրիկը, երբ ԱԺ-ում հազիվ կարողացավ ճողոպրել լրագրոնղերի համապատասխան հարցից՝ կոչ անելով հետևել պաշոնական հաղորդագրություններին, քանզի դրանք չեն տարբերվում իր կարծիքից:

Իրականում կա կարծիք, որ գործ ունենք հերթական փոխպայմանավորվածության հետ. Բաքուն Հայաստանի տարածքից գերեվարված զինվորներին փորձելու է փոխանակել իր երկու դիվերսանտի հետ, որից մեկը կոնկրետ մարդ է սպանել Հայաստանում: Սա խիստ հավանական տարբերակ է՝ հաշվի առնելով արբեջանցիների սկզբունքայնությունն ու ՔՊ-ականների իլհամասիրությունը:

Ինչ վերաբերում է ՄԻԵԴ-ին կամ Միշելին, ապա նրանց հետ հույս կապելն է, որ բոլորիս հասրեց այս օրվան: Հաագայի դատարանի որոշման վրա Բաքուն մաքրում է իր ոտքերը, իսկ Արևմուտքը ծպտուն չի հանում: Արուսը կասի՞ ինչու է այդպես: Ինչքան Սուրիկը կասի, այնքան էլ՝ Արուսը:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել