Աշխարհում միայն երկու ուժ կա, որ հստակորեն կարող է լուծել հայ ռազմագերիների և զոհված մարտիկների աճյունների վերադարձի հարցը:

Դա Կրեմլն ու Սպիտակ Տունն են:

Հասկանալի պատճառներով` առաջնային խաղացողն այս հարցում Մոսկվան է:

Եվ եթե Կրեմլը չի կարողանում կամ չի ցանկանում այդ խնդիրը լուծել` չնայած Հայաստանի այլևս սուվերենության բացարձակ և փաստացի կորստին, պետք է դիմել Սպիտակ Տանը:

Չկան երաշխիքներ, որ Վաշինգտոնը նույնպես չի անտեսի այդ հարցի լուծումը, բայց փորձել առկա պայմաններում պարտավոր ենք:

Բոլոր նրանք, ովքեր միջազգային կազմակերպությունների են դիմում, նամակներ գրում և այլն` պետք է սթափորեն հասկանան և գիտակցեն, որ բոլոր այդ կազմակերպություններն անկարող են լուծելու հատկապես ռազմագերիների հարցը:

Մոսկվայից և Վաշինգտոնից դուրս խնդրին կարող է անդրադառնալ մեկ էլ ՄԱԿ-ի քարտուղարությունը, որին կարող է դիմել Հայաստանի կառավարությունը, բայց Հայաստանում կառավարություն չկա և հաստատ չի դիմելու, որովհետև արդեն իսկ չի դիմել:

Եվ էլի ելքը մեկն է:

Այս բոլոր քայլերը կարող է անել միայն իշխանությունը: Իշխանությունը չի անելու: Դավաճանների իշխանությունը դրանով հետաքրքրված չէ:

Այս խնդիրը կարող է արագ և արդյունավետ լուծելու գործընթաց սկսել միայն նոր իշխանությունը:

Անհրաժեշտ է խնայել ուժերը և փոխանակ ի սկզբանե ապարդյուն հասցեներով դիմելու` փոխել դավաճաններին և արտաքին քաղաքական հստակ գործընթացով հասնել ողջմնացած գերիների վերադարձին:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել