Քաղաքը կրկին պատեց սև ժապավենը,
Նոր ծնողներ կորցրին իրենց հույսն ու ապավենը
Պատճառը դու ես, ստոր ոստիկան,
Քանզի դարձել ես նիկոլի գահի պահապան։
Հերոսի արյունը մնաց քո խղճին,
Անբարո ոստիկան ստոր ու ճղճիմ։
Պատառոտելով քեզ պահում ես նիկոլի աթոռը
Թող հավիտյան անիծվի քո ցեղն ու թոռը։
Գլխիդ դրեցիր կապույտ, սև, կարմիր բերետ,
Հողատուի ողջ մեղքերը վերցրեցիր վրեդ
Ինչպես ես ապրում դու այ սինլքոր,
Երբ հարյուրավոր զոհեր ունենք նորանոր։
Լինես գեներալ, լինես դու մայոր,
Հայի համար կմնաս առհավետ ստոր։
Հայերիս ոտքի տակ երերում է հողը,
Թող չվայելես դու քո վաստակած փողը։
Չարդարացնես երբեք դու քո արարքը,
Իբր կատարում ես դու քո պարտքը։
Քո պարտքն էր ծնված օրից մնալ հայ,
Այլ ոչ թե ազգի գլխին դառնալ վայ։
Երբ կգա բաղձալի օրը հատուցման,
Անպայման կսգա քո անբար մաման։
Քո ստահակ հայրը ծնելով քեզ,
Կործանեց Արցախը, կործանում է մեզ...
