Անցած պատերազմին զոհված մեր տղերքի մանկության լուսանկարներն են...
Նայեք նրանց աչքերին։ Նայեք ու հասկացեք, թե ինչու եմ ես այսօր վախենում նայել իմ երեխեքի աչքերին։ Աննկարագրելի զգացողություն է դա, որի մասին սկի չեմ էլ ուզում խոսել։
Բայց մի բառով պիտի այլ բան ասեմ՝ մենք պարտավոր ենք մեր երեխաների համար ուրիշ ապագա կառուցել։ Ու դա հիմա պիտի սկսենք, բառացիորեն այսօր։ Որովհետև եթե մի քանի օր էլ ուշացրեցինք, ապա մեր երեխաներն էլ... Դե հասկացաք արդեն։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել