Փաշինյանի լայվն եմ նայում։ Արա, բայց էս ինչ մեղկ ա էլի էսի։ Իրոք, հլը խորացեք, էնքան ա վախում իրա ռեյտինգի անկումից, որ 20 րոպե պատմում ա աղջկա համար մեքենա գնելու օբյեկտիվ պահանջից: Ասում ա՝ նենց չի, որ ոմանց պես մեծ հաճույք ենք ստանում ախռանայով, մեքենաների շարասյունով ֆռալուց։ Դե արի ու մի ասա՝ այ քաքլան, խի էդ մնացածի համար ֆանտաստիկ հաճույք էր, հա՞, երևի այդպես վարվելը, որ դու էլ ԱԺ ամբիոնից լաչառ ձենովդ ճվճվում էիր, թե բա՝ նայեք՝ ինչքան մեքենա է սպասարկում սրան կամ նրան։ Էդ իրանց անվտանգությունը ոչ մի բան ա, Մարիամիկինը՝ ամեն ի՞նչ, հա՞։ Ցինիզմը հասել ա ընդեղ, որ ասում ա՝ էդ օրենքը անվտանգության մասին չեմ ուզում չեղարկել մենակ նրա համար, որ ապագա վարչապետները չընկնեն գլխացավանքի մեջ, եթե ուզենան հետ բերել։ Թե չէ շուտվանից հանել էիր էլի իբր։ ՀՀ բոլոր ղեկավարներից մենակ քեզ կարա դուր գա էս ամեն ինչը՝ մեքենաներ, դուռ բացել, շքեղ տուն և այլն, քանի որ մեջներից մենակ դու ես գեղցի չտես, քո հավատն էլ չի գալիս, որ էս սաղ քո հետ ա կատարվում ու ահավոր դզում ա դա քեզ։ Էնքան ես վախում, որ կարող ա ժողովուրդը հասկանա դրա մասին, որ չնչին թեմայով էլ, գործերը թողած, գալիս ես, լացակումած լայվեր մտնում, թե բա՝ չենք ուզում, բայց ճար չունենք, ժողովուրդ ջան, դուք իմ ընտանիքն եք, բայց ախր էն իմ իսկական ընտանիքն ա, բա հո մարշուտկով չի՞ ֆռալու Մարիամիկը։
Ես ձեր երեսպաշտ տիրոջ մերը է իսկականից, ինչքա՞ն կարելի ա էս ժողովրդին էշի տեղ դնել։
