Ահավոր է, երբ հայ մարդը ուրախանում է, որ Թուրքիայում մարդ են ծեծում կամ սպանում: Ու հարցը այստեղ ժողովրդավար լինելու մեջ չի՝ հարցը մարդ լինելն է: 100 տարի առաջ իրանց պապերը մեզ կոտորել են, դա ոչ մեկ չի ժխտում ու չի մոռացել, ու չենք էլ ներել: Բայց ուրախանալ, որ մեկի երեխային սպանում են, որովհետև նա թուրք է, ու մեղադրել թուրքերին, որ իրենք մեզ սպանել են, որովհետև մենք հայ ենք, նշանակում է ոչնչով չտարբերվել մեզ 1915թ. կոտորած թուրքերից:


Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել