Ուրեմն լինում ա չի լինում, մի հատ Օլեգ Կուզնեցով ա լինում։ Էս տղեն որոշում ա փող աշխատել ու սկսում ա ադրնեջանցիներից թուլափայ ստանալ ՝ հակահայկական քարոզչություն տանելու համար։
Մի անգամ Օլեգը հոդված ա գրում, քննարկմանը ընթացքում հենց ռուսները Օլեգին պատկերավոր ասած, մի քանի անգամ ունիտազ են մտցնում ՝ առանց ջուրը քաշելու։ Բայց Օլեգը դրանից չի նեղվում ու շարունակում ա ադրբեջանական կայքերում փողով հակահայկական բարբաջանքներ պատմել։
Մի օր էլ էս մեր, վռոդե բի հայկական «Հրապարակ» կայքը ադրբեջանական հաքին,ազ-ում Օլեգի հարցազրույցն ա կարդում ու որոշում ա Օլեգին պադդեռժկա անել ՝ թարգմանելով հարցազրույցը։
Դե հաքքին,ազ-ի հայաստանյան դիստրիբյուտոռ խզմալյանն էլ նյութը սկսում ա տարածել։
Ահա այն ամենը, ինչ ես ցանկացա պատմել Հայաստանում գործող մեդիադդումների և ազեռներին սպասարկողների մասին։
Ու դա ինչքան ա սենց շարունակվելու, արդեն պարզ չի։ Ու մի պետություն, որտեղ թշնամու քարոզը թարգմանվում ու ազատորեն տարածվումմա, պետություն չի, այլ պետության տնազ ա։
Ու ինչքան ուզենք Իսկանդեռ առնենք, միևնույնն ա, բան չի փոխվի, քանի քաղաքի դարպասները ներսից բացողներ կան։
