Դատապարտելով նրանց, ովքեր իրեն մեղադրում են Ղարաբաղը տալու համար՝ Նիկոլը հայտարարել է, թե զոհեր եղան այն պատճառով, որ իրենք այդ գաղափարին այնքան նվիրված են եղել, որ ամեն ինչի գնացել են հանուն Ղարաբաղի, բայց այդ ճանապարհին իրենց «աչքերը բացվել են», իսկ հասկացածն էլ արտահայտվում է «Իրական Հայաստանի» գաղափարախոսության մեջ:

Նիկոլը, ստ երևույթին, մոռացել է իր ինքնախոստովանական գրառումները. ինքը չէ՞ր, որ խոստովանել էր՝ պատերազմը չկանխեցին, պարտվեցին, որ Հայաստանը «թոկից» ազատեն: Հետևաբար՝ հարց՝ Նիկոլն ո՞ւմ է գժի տեղ դրել. հայտարաել մի բան, իսկ որոշ ժամանակ անց հայտարարել բոլորովին այլ՝ հակադիր բան կարող է կա՛մ մարդկանց հիմարի տեղ դնել ջանացողը, կա՛մ հոգեկան հիվանդը: Սրանցից ո՞ր մեկն է Նիկոլը…

Մյուս կողմից՝ այդ ի՞նչ է հասկացել Նիկոլը, որ երկնել է «Իրական Հայաստանի» գաղափարախոսությունը: Հասկացել է, որ Արցախն Ադրբեջան է և վերջ, հասկացել է, որ աշխարհում ամենակարևորը Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունն է, ու որ եթե իրեն մի բաժակ ջուր բերող համեստ հարսի պես Իլհամի մոտ չպահի, թուրքերը կանիծեն հերը՝ ասենք հանրայնացնելով այնպիսի ձայնագրություններ, որոնց տակից Նիկոլը չի կարող դուրս գալ երբեք:

Նիկոլի մնում է մի բան՝ հեզաճկուն կերպով ամեն անգամ Իլհամի առաջ կզել…
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել