Կրկին փորձելով Արցախի կորուստը գցել նախկին իշխանությունների գրպանը՝ Սյամոյի գլխավոր մանկլավիկ Խանումյան Հայկն օրերս ԶԼՄ-ներից մեկին տված հարցազրույցում հայտաարել է, թե եթե Արցախի հարավը բնակցեցված լիներ բավարար թվով մարդկանցով, ապա նույն Հադրութի ճակատագիրն այսպես չէր դասավորվի:

Հարց՝ Արցախի հյուսիսը բնակցեված էր ավելի քան 100000 մարդկանցով,դա որևիցե բան փոխե՞ց Իլհամի կամ այն աշխարհաքաղաքական կենտրոնների պլաններում,որոնց քթի տակ ու աչքի առաջ տեղի ունեցավ արցախահայերի ցեղասպանություն կամ առնվազն էթնիկ զտում: Սա՝ մեկ: Երկրորդ՝ հայտնի է,որ տասնամյակներ ի վեր գործել են պետական ծրագրեր՝ Արցախի վերաբնակեցման նպատակով: Տարբեր ժամանակահատվածներում տարբեր են եղել այդ ծրագրերը՝ տարբեր կարգի օգնություն ու օժանդակություն ենթադրող: Բայց փաստն այն է, որ, ցավոք, չհաջողվեց այդքանով հանդերձ կյանքի համար գրավիչ դարձնել Արցախը, շատ քիչ մարդ ցանկություն հայտնեց՝ բնակվելու հայոց հնամենի հողում: Պետության մեղքն այստեղ ո՞րն է…

Հետևաբար՝ Սյամոյի փորձերը՝ մյուսներին սևացնելու հաշվին իր կերած կեղտերը կոծկելու, առնվազը բ*զիտղություն է՝ մի հատկանիշ, որը միշտ հատուկ է եղել Աննայի սրտի հերոսին, ում հետ միասին Արցախն Մեհրիբանի «լիֆչիկը» գցեցին՝ Արցախի հետ միասին կործանելով նաև Հայաստանը:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել