Չգիտեմ` ինչ լավատեսության մասին է խոսում կառավարության շենքում նստածը, բայց Ստեփանակերտի օդանավակայանի տարածքն արդեն ոչ միայն հումանիտար, այլև սանիտարական ճգնաժամի մեջ է

Չգիտեմ` ինչ լավատեսության մասին է խոսում կառավարության շենքում նստածը, բայց Ստեփանակերտի օդանավակայանի տարածքն արդեն ոչ միայն հումանիտար, այլև սանիտարական ճգնաժամի մեջ է. փաստում են տարհանված հարազատներս:

Լուսանկարներ, խնայում են, չեն ուղարկում:

Տարրական հիգիենայի խնդիրներից մինչև բնական կարիքները հոգալու տեղի, տեղի եղած դեպքում էլ ջրի խնդիրներ:

Տոտալ բացակայություն:

Չեմ խոսում քնելու տեղի, սնունդի, կապի, էլէներգիայի, նույնիսկ հերթ կանգնել, հեռախոս լիցքավորելու խնդիրներից:

Այսքանը և ոչ միայն, ողջերի մասին:

Իսկ հայրենիքի պաշտպանության ժամանակ ընկածներից շատերի մարմինները դեռ չեն տարհանվել, չեն հուղարկավորվել:

Որոշ տղերքի ոչ ողջ, ոչ զոհված լինելն է հաստատվում...

Չճշտված լուրերը սիրտ են սպանում:

Արցախի շատ ընտանիքներում մարդկային կորուստները վաղուց առաջինը չեն...