Մամուլը հետաքրքիր մանրամասներ է բացահայտել՝ կապված ՔՊ-ի ներթիմային հարաբերությունների յուրահատկությունների հետ: Մասնավորապես՝ պարզվում է՝ ԱՄՆ-ում դեսպան աշխատող Մակունց Լիլոն է քիթը ցցել ու չի հարաբերվում ՔՊ-ականների հետ՝ նախընտրելով շփվել բացառապես իր անմիջական ղեկավար Միրզոյան Արոյի ու մեկ էլ Նիկոլի հետ: Ասում են՝ նա հիմա է այդպիսին դարձել, մինչդեռ նախկինում բավական բարեհամբույր, մարդամոտ աղջիկ էր՝ յուր թիմակիցներից ինքն զինք բարձր չհամարող:
Լիլոյի գոռոզության աղբյուրը նրա կարգավիճա՞կն է, թե՞ «ծերից ծաղկած» ախպոր փողերը, որոնք վերջինս ձեռք է բերել Մակունցի նուրբ հետույքով: Թերևս Մակունցին ինքնավստահություն է ներշնչել Աննայի հետ հարաբերությունները, որոնք ի սկզբանե էլ շատ ջերմ են եղել. դե հո ամեն մի ՔՊ-ական չի՞ կարող պարծենալ Աննայի հետ մտերմությամբ՝ սուբյեկտ, որի ազդեցությունն անհամեմատ ավելին է, քան բոլոր ՔՊ-ականների ու Նիկոլի ունեցած ազդեցությունը՝ միասին վերցրած:
Ընդ որում՝ ՔՊ-ականները հատկապես բողոքում են, որ երբ այցելում են ԱՄՆ, փորձում կապ հաստատել Լիլոյի հետ, դա նրանց չի hաջողվում: Լիլոն ուղղակի զանգը չի վերցնում, հասնում են Ամերիկա, չի դիմավորում և այլն:
Իսկ եթե ասենք Գռզոն հայտնվի Ամերիկայում, Լիլոն էլի ո՞ռ է խաղցնելու, թե՞ պար է գալու Գռզոյի առաջ այնպես, ինչպես փարթամակուրծք շիկահերը՝ գիշերային կլուբում: Անկասկած, երկրորդ տարբերակն է իրական թվում. դե ֆսյո տակի Գռզոն Գռզո է մնում՝ Երևանում, թե՝ Ամերիկայում:
Հստակ հիերարխիա գոյություն ունի ՔՊ-ի ներսում, որի գագաթին է հայտնվել «ցեռեուշնիցա» Լիլոն:
