Երբ չունենալով պետական որևէ պաշտոն, օգտագործում ես ցանկացած հնարավորություն՝ միջազգային ատյաններում բարձրաձայնելու Արցախի/Հայաստանի հետ կատարվող աղետի մասին, և ապա մտնում ես համացանց ու տեսնում, որ պատուհասների իշխանական խմբակը այդ նույն ժամանակ զբաղված է մրցումների, համերգների գովազդով, հսկայական գումարների մսխմամբ, կարմիր ժապավեններ կտրելով, իրենք իրենց պարգևատրելով, քեֆերով և խնջույքներով... հերթական անգամ համոզվում ես,որ անիմաստ է որևէ արտաքին պայքար, քանի դեռ դավաճանները երկրիդ ներսում են:
հ.գ. Բոլորիս աչքի առաջ, անթաքույց հրճվանքով, երգ ու պարով հանձնում են հայրենիքը: Կեցցեն, ի՞նչ ասեմ:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/arsen.julfalakyan/posts/pfbid0Fk37Ru7D2Vx6EycQoKPguRgQkLbrBLiDssoFtFgBeHWk7C4GcCWTn3nZ8RGcnhbrl
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել