Հարցազրույց «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավոր Հռիփսիմե Հունանյանի հետ։
–Տիկի՛ն Հունանյան, Դուք այս խորհրդարանում նոր դեմք եք և խորհրդարան եք եկել առողջապահության ոլորտից, բուժքույր եք եղել: Ինչպե՞ս եղավ անցումը քաղաքականություն:
–2015 թվականին «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության անդամ եմ, մշտապես եղել եմ քաղաքական գործունեության մեջ: Բուժհիմնարկում աշխատել եմ 16 տարի, մասնագիտությամբ բուժքույր եմ, միշտ աշխատել եմ վերակենդանացման բաժանմունքներում: Շատ կարճ ժամանակ եմ աշխատել շարքային բուժքույր, միշտ եղել եմ ղեկավար անձ:
Մշտապես լինելով քաղաքականության մեջ՝ ընդգրկվել եմ «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության Երևանի ավագանու ցուցակում, հետո՝ խորհրդարանական ցուցակում:
-Ինչո՞ւ հենց ՔՊ–ին ընտրեցիք։
–Ընտրել եմ նրանց, քանի որ այն ժամանակ իրենց գաղափարները ինձ հոգեհարազատ էին:
–Հիմա հոգեհարազատ չե՞ն:
–Իհարկե, հիմա էլ են հոգեհարազատ: Ուզում եմ ասել՝ այն ժամանակ ընտրել եմ, որովհետև հոգեհարազատ էին: Հիմա առավել ևս հոգեհարազատ են: Եթե այդպիսին չլինեին, ես այն տեսակն եմ, որ հաստատ չէի մնա: Ճիշտ է, ճամբարափոխ չէի լինի, էդ տեսակն էլ չեմ, բայց հաստատ չէի էլ մնա ՔՊ-ում, եթե հարազատ չլինեին ինձ այդ կուսակցության գաղափարները:
–Օրինակ, ՔՊ-ի ո՞ր գաղափարներն են Ձեզ համար ընդունելի: Հիմա շատերը, որոնք ՔՊ-ի հետ ճանապարհ են անցել, դժգոհում են, որ իշխող ուժը հետ է կանգնել այն արժեքներից, որոնց դավանել է: Մասնավորապես, հիմա քննադատում են, որ ժողովրդավարությունից հետքայլ է արել, սահմանափակում է խոսքի ազատությունը:
–Ովքե՞ր են դժգոհում, ովքե՞ր են հալածվում: Մի հատ թող նրանք նայեն իրենց կենսագրությունը: Եթե ամեն ինչ կատարվում է օրենքի սահմաններում, ես չեմ համարում, որ դա հալածանք է: Թող ամեն մարդ իր մեջ մտածի, հասկանա՝ ինչ է եղել, որ հիմա պետությունը որոշ անձանց նկատմամբ քրեական գործեր է հարուցում:
Ինչ վերաբերում է հարցին, թե որ գաղափարներն են ինձ համար ընդունելի, կարող եմ ասել, որ ես միշտ եղել եմ ազնիվ աշխատողների թվում, ինձ համար կոռուպցիան անընդունելի երևույթ է, ղեկավար անձ եմ աշխատել, ու երբեք գումարով որևէ գործ չեմ արել: Երբեք: Երբեք չեմ էլ անի, դա իմ սկզբունքներին դեմ է: Ազնվություն, կոռուպցիայի դեմ անզիջում պայքար. այս գաղափարներն են ինձ համար ընդունելի եղել:
Ասում եք խոսքի ազատության սահմանափակում: Խնդրում եմ նայեք սոցցանցերում ինչ է կատարվում: Խոսքի ազատությունը մարդուն հայհոյելը չէ, այլանդակ մտքերն ու այլանդակ բառապաշարը չէ: Ախր չի կարելի մարդուն չճանաչելով՝ նման բառապաշար թույլ տալ նրա հասցեին: Չի կարելի: Մարդիկ ինչքան էլ իրար ատեն, պետք է տարրական կուլտուրա ունենան, նման անթույլատրելի բառապաշար չօգտագործեն:
Այնպիսի տպավորություն է, թե ամբողջ կյանքում թույլ չէին տվել իրենց խոսել, ու հանկարծ հնարավորություն են ստացել բերանները բացելու և խոսելու:
–Իսկ ինչո՞ւ է այդպես: Օրինակ, շատերը մեղադրում են ձեր ուժին ատելություն տարածելու մեջ, հիշում են 2018-ի դագաղներով ակցիան:
–Կարծում եք՝ իշխող ուժը ասել է՝ դագաղները վերցրեք, դուրս եկեք փողոցնե՞ր: Բնականաբար, ոչ: Իշխող ուժը, ես հիշում եմ, բոլոր ակցիաների ժամանակ օգտագործում էր «համերաշխություն», «թավշյա հեղափոխություն» և նման բառեր: Այդ ժամանակ մարդիկ բոլորն իրար սիրում էին:
Իհարկե, դագաղներով ակցիաները անթույլատրելի էին, ես դրան կողմ չեմ: Իմ ֆեյսբուքյան էջում երբևիցե չեք տեսնի անվայել որակումներ, բառեր, վիրավորանք: Սովորական շարքային քաղաքացի եմ եղել մինչև ավագանու անդամ և պատգամավոր լինելը:
Ինչքան էլ ատել եմ նախկին իշխանության առաջնորդներին, չեմ ընդունել նրանց գործունեությունը, ինձ երբեք թույլ չեմ տվել անվայել արտահայտություններ անել նրանց հասցեին: Ի վերջո, նա քո ազգի ներկայացուցիչն է:
Մի հարց տամ էլի՝ երբևիցե տեսե՞լ եք այսքան շատ խոսքի ազատություն Հայաստանում: Լրատվականներին հրահանգվել է ինչ խոսել, ու այդ հատուկ թեմաներով էլ խոսել են: Երբևիցե տեսե՞լ եք, որ մարդիկ այդքան շատ խոսեն սոցցանցերում, այդքան շատ կարծիք արտահայտեին, ես չեմ տեսել, որ սոցցանցերում Քոչարյան, Սերժ Սարգսյան հայհոյեն:
–Ձեր կարծիքով, ինչո՞ւ խորհրդարանում կառուցողական մթնոլորտ այդպես էլ չի ձևավորվում:
–Այդ հարցի հասցեատերը, կարծում եմ, ընդդիմադիր խմբակցություններն են: Իմ և ՔՊ պատգամավորների մասով, կարող եմ ասել, որ նրանք կառուցողական են տրամադրված, հակված են չվիրավորել ընդդիմադիր գործընկերներին: Կան ընդդիմադիր պատգամավորներ, որոնք խոսում են կիրթ, և ես անձամբ նրանց խոսքից հաճույք եմ ստանում: Բայց կան տեսակներ, որոնց լսել անգամ հնարավոր չէ:
Ես կուզեի, որ մարդիկ Հայաստանում լինեն ավելի բարի, ավելի կամեցող, համբերատար լինեն, որովհետև ոչինչ միանգամից չի կառուցվում: Պետք է հաշվի առնենք, որ ժառանգել ենք ծայրաստիճան քանդված երկիր բոլոր բնագավառներում: Միանգամից ոչինչ չի լինելու:
ՀՀ քաղաքացիներին խնդրում եմ մի քիչ համբերատար լինել, նաև՝ ավելի ներողամիտ ու բարեկիրթ միմյանց հանդեպ: Նաև ուզում եմ շեշտել, որ բոլորի համար ես հասանելի եմ, կարող են դիմել և իմ ուժերի ներածին չափով կփորձեմ նրանց բոլորին օգտակար լինել:
–Տիկի՛ն Հունանյան, Դուք առողջապահության հարցերի մշտական հանձնաժողովի անդամ եք, եղել եք բուժքույր, ծանոթ եք համակարգի ներքին խնդիրներին, ունե՞ք ծրագրեր՝ համակարգում փոփոխությունների համար:
–Իհարկե, առողջապահության ոլորտում շատ գործ կա անելու: Մենք նախարարության հետ պարբերաբար հանդիպումներ ենք կազմակերպում առողջապահության ոլորտը բարելավելու համար: Քանի որ ինքս մասնագիտությամբ բուժքույր եմ, բուժքույրական մասով ունեմ ծրագրեր, որոնք ներկայացրել եմ նախարարություն՝ քննարկման և այդ օղակը ավելի ուժեղ դարձնելու համար, որովհետև առողջապահական համակարգում բուժքույրական օղակը շատ մեծ նշանակություն ունի:
Այդ օղակը Հայաստանի առողջապահական համակարգի 80 տոկոսն իր ուսերին է վերցրել, և հենց նրանք պետք է լինեն շատ խելացի, լավ կրթված ու պրոֆեսիոնալ: Իմ երազանքն է Հայաստանի Հանրապետության առողջապահական համակարգում ունենալ բուժքույրական հզոր օղակ, ինչպսին ունեն Գերմանիան, ԱՄՆ-ն: Անելու եմ հնարավորը, որ այդ օղակը լինի կայացած:
–Խոսեցինք Ձեր կենսագրությունից։ Ես նկատեցի, որ Դուք բարձրագույն կրթություն չունեք, այդպե՞ս է։
–Այո, ճիշտ եք, չունեմ բարձրագույն կրթություն, բայց պատրաստվում եմ բարձրագույն կրթություն ստանալ: Փորձում եմ Ամերիկյան համալսարանում շարունակել իմ մասնագիտությամբ կրթությունը, բակալավրիատում: Դա մի քիչ ավելի ուշ, բայց հուսով եմ՝ ամեն բան լավ կլինի:
