Տխուր պատկեր ա, երբ խորհրդարանական մեծամասնություն կազմող կուսակցության ներկայացուցիչները խոստովանում են, որ առանց իրենց առաջնորդի զրո են որպես քաղաքական միավոր։
Տխուր ա, քանի որ դա ոչ միայն նախնադարյան արխայիկ կռապաշտություն ա ու անձի անառողջ պաշտամունք, այլ նաև որովհետև ժողովրդավարական փոփոխություններ ակնկալող իմ շատ ծանոթներ գնացել և պառլամենտական ընտրություններին քվեարկել են այդ կուսակցության օգտին՝ փաստացի ընտրելով նոր Կոմկուս։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել