Այ այսպես ես դու հիշվելու, Նիկոլ Փաշինյան, դեմքիդ ծուռ կապած դնչկալով, վրադ փնթի նստած կոստյումով, գլխիկոր, բացակա հայացքով

Այ այսպես ես դու հիշվելու, Նիկոլ Փաշինյան, դեմքիդ ծուռ կապած անհեթեթ դնչկալով, որի թելերը խրվում են աչքերիդ տակ, վրադ փնթի նստած կոստյումով, գլխիկոր, բացակա հայացքով, անդեմք, տարօրինակ մի էակ` տհաճ ու անընդունելի, որը որևէ աղերս չունի երկրի ղեկավարի ու պետական գործչի, պարզապես մարդու, տղամարդու կերպարի հետ:

Ափսոս, Նիկոլ Փաշինյան, գիտե՞ս, իրոք ցավում եմ. դու ունեիր շատ մեծ աջակցություն, քեզ տրվել էր եզակի շանս, դու կարող էիր մեծ գործեր անել կամ գոնե որպես մարդ հիշվել:
Գոնե որպես մարդ...