Ժամանակին, որ Ամերիկայից բարեկամները զանգում էին՝ իրադարձություն էր: Տատիկս հավաքում էր բոլորին, պատմում էր, ոնց են, ինչ կա-չկա: Մենք տանը հեռախոս չունեինք՝ հարևանները գալիս, կանչում էին, թե բա ձեզ են ուզում: Մայրս բոլոր գործերը թողնում էր ու վազում հարևանի տուն՝ էսինչն է զանգողը: Հիմա այգիում նստած միաժամանակ խոսում եմ Ամերիկայում, Ռուսաստանում ու Լիբանանում բնակվող ընկեր-բարեկամների հետ ու մտածում, որ մի տաս-քսան տարի հետո հաստատ հաղորդակցման ավելի հեշտ տարբերակ կգտնվի: Տեխնոլոգիական առաջընթացը վախենալու է
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
