Օր-էջերով թերթված կյանքի օրացույցից

Խոստումները, որպես խայտաբղետ թիթեռ,

Իշխողների շուրթից թռան անէացան,

Հայտարարում միայն հույսը մնաց անմեռ:
Առավոտվա վեցից մինչև ավարտն օրվա

Քեզ կպատմեն հեքիաթ լավ օրերի մասին,

Իսկ երբ վերադառնաս գիրկը կնոջ քո տաք,

Ջերմ բոցերում գուցե սերես մի նոր ճորտի:
Խոհանոցիդ պատից կախված քառակուսին

Մինչ այդ դեռ կտեղա մի նոր բառահեղեղ,

Որ հասկանաս,- առանց գործող նախագահի

Մութ խավարում չկա անգամ լուսո կանթեղ:
Կյանքը մեզ շնորհված լոկ մեռնելու ձև է,

Մենք վազքուղի հանված նժույգներ ենք մի-մի,

Եվ մտրակի սովոր սլանում ենք, սուրում,

Ճաշակելու համար վարսակ կամ էլ… գարի:
Եղունգներով խրվեմ սիրտը մոլորակի,

Ու խելահեղ վազքն այս գուցե և հապաղեմ,

Ու՞ր եք ձգտում , Աստծո կերպարանքով մարդիկ,

Ձեզ մատուցված կյանքում չկա Երուսաղեմ…

Դավիթ Վանյան 07.05.2013թ.

Gary Benfield

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել