Ամոթ ունեցեք… Գոնե  լռեք…

… Արդեն մահացել է մի գյուղ մարդ… Մի գյուղ մեր հայրենակիցներից… Մի գյուղ մեր մի բուռ ազգից… Մի գյուղ մեր հայրենիքից…

Ողջամիտ բանականությամբ այս իրողությունն ընկալելն ուղղակի սարսափելի է…

Չեմ կարողանում հասկանալ, ոչ մի կերպ չի տեղավորվում գլխումս, թե այս ողբերգության պատասխանատուներն ինչ երեսով են նայում իրենց հարազատներին, բարեկամներին, ընկերներին, ոնց են դուրս գալիս տանից, քայլում փողոցում, նայում մեր աչքերին ու շարունակում ապրել, կարծես ոչինչ էլ չի եղել… Ոչինչ էլ չկա… Թվեր են էլի՝ 12, 18, 17… Ու արդեն մի ամբողջ գյուղ…

… Չկա մի գյուղ…

…Ու դեռ հայրենասիրական պաթոսով ճառեր են ասում… Հոխորտում… Աջ ու ձախ լեզուները շաղ տալիս…

… Ամոթ ունեցեք, ուղղակի լռեք… Մեր 662 հայրենակից ձեզ էլ չի լսում…

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել