Մայրս ընկերուհի ունի: Նա և իր ամուսինը կարծես թե լավ էին ապրում: Սեփական բիզնես` սրճարան, և փոքր գործարան` հուղարկավորությունների համար անհրաժեշտ պարագաների պատրաստելու համար: Լավ տուն, մեքենաներ: Նրա առաջին զավակը նախորդ ամուսնուց է, իսկ այդ ամուսնուց դուստր ունի, ով այն ժամանակ երևի 6-րդ դասարանում էր:

Մի խոսքով՝ ամուսինը սկսեց դավաճանել նրան: Մեր քաղաքը փոքր է: Բոլորն արագ ամեն ինչ իմացան: Նա լքում է ամուսնուն: Ամուսինը ծնկաչոք խնդրում է ներել: Ներվում է: Նա կնոջը հզոր մեքենա է նվիրում: Ամեն ինչ կարծես հանդարտվում է:

Բայց նա նորից սկսում է դավաճանել, նույնիսկ սկսում է ձեռք բարձրացնել կնոջ վրա: Կինը հեռանում է տանից, նույնիսկ չի հասցնում որևէ բան տնից դուրս հանել:
Սիրուհին այդ ընթացքում մեկ այլ տղամարդու հետ էր զուգահեռ զվարճանում: Դե, նա էլ էր մարդ, ով լավ փող ուներ: Մի պահի հասկանում է, որ սա իսկապես արդեն ամուսնալուծվում է, և թողնում է երկրորդ տղամարդուն:

Դե, մորս ընկերուհու եղբայրը բիզնես ունի: Սկզբում նա էր օգնում քրոջը: Դատեր են գնում, իսկ ամուսինը թաքցնում է մեքենաները, այսինքն՝ դրանք այլևս չէին կարող բաժանվել: Նա դատերի համար «վճարում» է ոստիկանությանը, և մորս ընկերուհուն չի հաջողվում շահել դատը: Ամուսինը չէր մտածում նույնիսկ դստեր մասին: Չնայած նրան, որ սկզբում, կարելի է ասել, գողացել էր երեխային, հետո հասկացավ, որ երեխայի հետ ապրելն այնքան էլ հաճելի չէ: Մի խոսքով՝ դատերի արդյունքում կնոջը մնում է գործարանի մի փոքր մասը` պահեստները: Նա խենթ վարկեր է վերցնում: Վերականգնում է իր փոքր բիզնեսը, գնում է բնակարան, վերանորոգում է կատարում:

Սիրուհին հագնում էր կնոջից հետո մնացած հագուստները, գնում էր սրճարան, որ ցուցադրի, թե ինչ կարևոր մարդ է այնտեղ, հետո նա հղիացավ և երեխա ունեցավ: Այս մարդու բիզնեսը, որը նա, այսպես ասած, գողացավ, ամբողջությամբ սկսեց փլվել։

Որքան ես հիշում եմ, նրա նախկին կինն էր ամեն ինչ կառավարում և փող էր վաստակում բոլորի համար: Դե, հիմա նա վարում է իր բիզնեսը, իսկ նախկին ամուսինը պարտքերի տակ էր: Արդյունքում, սիրուհին հեռանում է, քանի որ այլևս փող չկար:

Եվ ևս մեկ բան․ 9-րդ դասարանից հետո ընկերուհու դուստրը ցանկանում էր ուղևորվել Եվրոպա՝ սովորելու: Իսկ նախկին ամուսինը հեռանալու թույլտվություն չտվեց: Նա նոտարին ասել է, որ ինքը բոլորովին էլ վստահ չէ, որ նա իր դուստրն է:

Տղամարդու ստորությունն ու մանրահոգի լինելը երբեմն ապշեցնում են, բայց սա կյանքն է: Պետք է հաշտվել ու առաջ շարժվել:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել