Շատերից եմ լսում հետևյալ արտահայտությունը. <<Կարևորը տղան սիրի...>>,- Ասել շահադիտական ամուսնություն չեմ համարձակվի, քանի որ ինքս էլ կողմ եմ երբ հաշվի է առնվում, տվայլ զույգերի ֆինասապես պատրաստ լինելը ` ընքանիք ունենալուց առաջ:
Լավ, սա այն չէր ինչի մասին կցանկանաի խոսել, այլ ոչ երկողմանի սիրո մասին, ծնողների կողմից դրդված ու ստիպողական ամուսնություն մասին: Հայ ամեն երկրորդ ընտանիքում կա այս ամենը, եթե տանը կա 23 տարեկանից անց աղջիկ: Բա կլինի խի չի լինի որ, ամուսնալուծության թիվը գերազանցում է ամուսնացողներին...
Ինչ անել, ամուսնանալ չսիրելով, ինչա չորս կողմից ստիպում են ու համ էլ պետք ա ???
ՉԷ ...., ով ոնց ես հաստատ չէ, մեկ շաբաթ է հարևանի աղջկա օրինակն եմ կուլ տալիս ու դեռ չեմ մարսում: Աղջիկը 2 օրից ամուսնանալու է, բայց սթրեսից հիվանդանոցներից տուն չի գալիս: Ծնողները ստիպեցին շփվել այդ տղայի հետ, ինչ ա լավ ընտանիք ա, աղջիկը փորձ արեց, հիմա էլ կապվելա տղայի հետ, բայց պարզվումա էտ նույն լավ ընտանիք էտքան էլ լավը չի և հիմա աղջկա ծնողներն են դեմ ամուսնությանը , բայց աղջիկը կապվելա...
Չգիտեմ խնամական այդ վեճերը ինչ ավարտ կունենան, բայց ես ուզում եմ բոլոր հայ աղջիկներինասել` միշտ կամքի ուժ ունեցեք, երբեք մի արեք այն ինչ ստիպողաբար է արվում, անտեղի մի կապնվեք եթե դա ձերը չէ ու մի ամուսնացեք ամուսնանալու համար, դա երբևէ երջանկություն չի բերի ձեզ, չէ որ ինչպես զգացմունքը լինում է անբացատրելի ու եթե դա իրոք լինի դուք հաստատ կհզգաք այդ տարօրինակ զգացողության գոյությունը...
Նյութի աղբյուր՝ http://ampik.livejournal.com/44631.html
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել