Ստեփանակերտի հրապարակում կամավորներ են հավաքվում, զինվորագրվում են ու գնում են տուն սպասելու, երբ կգա իրենց ժամը։ Սենց դուխ, պատրաստակամություն ու սթափություն չէի էլ կարող ենթադրել։ Կամավորների կոքին պուճուր, 4-5 տարեկան երեխեք էին կանգնած։ Գունավոր մատիտներով տանկ ու ինքնաթիռ էին նկարել, էդ երկուսի արանքում պատկերելով նաև իրենց մամա պապաների հետ միասին։ Ղարաբաղում ամեն ինչ ուրիշ է։ Արդեն համոզվեցի։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել