Վերջին օրերին հետևում եմ, որ կանացի ձայնով ու վարքուբարքով մեր հին բարեկամ Նիկոլիկը կրկին տեսախցիկների ուշադրության կենտրոնում է հայտնվել՝ հավանաբար իշխանություններից հերթական պատառը ստանալու ակնկալիքով: Ու հետաքրքիրն այն է, որ Նիկոլիկի սրացումները սկսում են հենց այն սեզոններին, երբ պարոն բարակաձայնը սոված է մնում... ու սկսում է ատամները կռճտացնել սրա նրա վրա, որ մի բան առաջը շպրտեն:

Հավանաբար այս անգամ էլ կշպրտեն ու նա կսսկվի... ինչպես միշտ է սսկվել, երբ փորը կշտացել է:

Առհասարակ Նիկոլիկի ողջ կյանք ու գործունեությունը մի զավեշտալի ծաղրանկար են հիշեցնում, որտեղ հերոսը մի փոր հացի համար ինչ ասես անում ու ումից ասես խոսում է: Այդպիսին է կյանքը... Ծաղրածուների:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել