Մոտենում էր սաստիկ երեկոն ու բլորը հյուրասենյակում էին: Ջեյմս Քոթլնը` տան տերը միշտ ուրախ էր հյուրեր ընդունել իր տուն: Այսօր նրան էին այցելել մի խումբ երաժիշտներ: Նա այնքան ուրախ էր այդպիսի պատվավոր հյուրեր ընդունել, և արագ ասաց, որ սեղան գցեն իր պատվարժան հյուրերի համար: Տան ծառան` Թորրի Բենլետը արդեն 20 տարի է ինչ ծառայում էր Ջեյմս Քոթլնին ու շան պես հավատարիմ էր: Հյուրերը չափազանց քաղցած էին և առյուծի պես սկսեցին խժռել սեղանին դրված խոզի միսն ու հնդկահավը: Թորրին միշտ ուրախ էր հյուրերին կերակրել իր համեղ կերակուրներով, բայց ոչ այս տեսակ: Ջեյմսը ուրախ էր: Նրա տանը
առաջին անգամ չէին այսպիսի մարդիկ, բայց նա այնպես էր զրուցում հետները ասես կյանքում նմանին չի հանդիպել: Թորրին վերջապես նստեց խոհանոցի բազմոցին ու սկսեց ամանները չորացնել երբ լսեց, որ հյուրերն արդեն հեռանում են: Որախ վազեց հյուրասենյակ ու տեսավ, որ Ջեյմսն  արդեն ճանապարհում է նրանց: Սկսեց արագորեն սեղանն հավաքել:
- Թորր~ի, ես եկա:
- ՕՕՕ պարոն դուք այնքան հոգնած տեսք ունեք, չեք ցանկանա պառկել, ես ձեզ համար սուրճ կեփեմ:
 - Չէի հրաժարվի Թորրի, իսկ ինձ ոչ ոք չեր զանգահարել:
 - Ոչ պարոն, ինչ-որ մեկի զանգին եք սպասում, զարմացած հարցրեց Թորրին:
 - Լավ մոռացիր: Ավելի լավ է ես գնամ իմ սենյակ:
Ջեյմսի տունը պարզապես դղյակ էր` գունագեղ նկարներով, արձաններով կաշվե բազմոցներով.........: Նա մի խարտյաշ, գանգրահեր տղամարդ էր, որնհ ապրում էր ծնողներից առանձին Վիեննայում: Ջեյմսի միակ հարազատը` Վիեննայում`Թորրին էր, ում հետ նա արդեն 20 տարի է ապրում է: Թորրին ասես երկրորդ մայրն էր Ջեյմսի, նա կիսվում էր Թորրիի հետ ամեն բան` ինչպես հարազատ մոր հետ:
 Առավոտյան երբ արևը նոր էր ցանկանում դուրս գալ, Ջեյմսին արթնացրեց հեռախոսազանգը: Արագորեն հագավ հողաթափերն ու իրեն նետեց հեռախոսի մոտ: Վերջինիս կոտրեց այն:
 - Թու, ատում եմ այս առավոտը, գնա գրողի ծոցը, տխմար իր:
Թորրին արագ ներս մտավ և գտավ Ջեյմսին հեառախոսը տրորելիս:
 - Պարոն ինչ է պատահել:
 - Ոչինչ ուղղակի սենյակիս համար նոր հեռախոս բեր:
 - Իսկ ինչու այն ինչ է եղել:
 - Ինչ է կույր ես, թե քեզ դրել ես կույրի տեղ, չի երևում, ու աշխատիր էլ հարցեր չտաս:
 - Պարոն ինչու եք այդպես զայրացած, ինչ-որ մեկի զանգին էիք սպասում:
 - Հա, հա շատ կարևոր զանգի:
Թորրի առաջին անգամ էր Ջեյմսին այսպիսի զայրացած տեսնում: Նա իջավ ներքև և նոր հեռախոս բերեց Ջեյմսի համար, բայց վերջինս վախեցավ ներս մտնել:
 - Թորրի, ուր կորար:
- Եկա պարոն, ահա խնդրեմ նոր հեռախոսը:
 - Միացրու և գնա նախաճաշ պատրաստիր ինձ համար:
Թորրին վիրավորված Ջեյմսի կոպիտ խոսելաձևից արագ իջավ խոհանոց:
Չեմ հավատում տեսածիսՍա միայն մի բան կարող էր նշանակել.- մրթմրթաց Թորրին:
Թորին գլուխը կախեց և հանեց ծոցից մի ճմրթաց նամակորը նա գտել էր Ջեյմսի սենյակիաղբարկղիցՆամակն ասում էր


Հարգելի Ջեյմս Քոթլն ձեզ գրում է ձեր ընտանեկան բժիշկը: Ցավում եմ հայտնել, բայց մեկ օր առաջ սրտի կաթվածից մահացավ ձեր հայրը իսկ ևս մեկ օր հետո կարոտից ձեր մայրը: Հասկանում եմ, որ նամակս արցունքից կթրջվի կամ կպատրվի ցավից, բայց ներեցեք ես ոչինչ չկարողացա անել: Փրկել չհաջողվեց նրանք երկուսն էլ տարան ծանր վիրահատություններ, բաըց ապարդյուն: Ցավակցում եմ:
                                                                                 Դոկտոր` Նամլոն դը Չեկերի
Հավանական է, որ նա պատվիրել է ծնողների բերել այստեղ` Վիեննա, որպեսզի թաղման արարողությունն ինքն անի: Ախ ինչ դաժան է այս կյանքը:
- Թորի,-գոռաց Ջեյմսը
-Գալիս եմ պարոն:
-Ներիր ինձ, իմ վատ տոնայնության համար: Կներես չէ:
-Ախխ Ջեյմս դու գիտես, որ ես քեզ որդուս նման եմ սիրում, մի թե այս 20 տարի քեզ դա չապացուցեց:
-Տեսնես ինչու է աստված քեզ այդքան բարություն տվել,-ասաց Ջեյմսը
- Ես գիտեմ ինչ է պատահել, դուչպետք է նրանցմենակ թողնեիր: Մի տխրիր Ջեյմս:
-Որտեղից գիտես,- զարմացած հարցրեց Ջեյմսը:
-Կարևոր չէ: Քեզ ներքևում տաք նախաճաշ է սպասվում, եկ գնանք ներքև:
Երեք տարի անցավ Ջեյմսի ծնողների մահվանիցՋեյմսըարդեն համակերպվել էր կյանքիհետ
Առավոտ էր Թորրին բարձրացավ վեր Ջեյմսի սենյակը մաքրելու և նրափոխարեն մի նամակգտավ անկողնու
 վրա:Նամակնասում էր`
ԿներեսԹորրիբարեկամսԵս երկու տարով կբացակայեմ տնիցերկրիցորոշ գործեր ունեմ:Քոբանկի 
հաշվին գումար եմ փոխանցելհուսովեմ կհերիքի մինչև վերադարձս:Փոստիսհասցեն ներքևում նշված է:
 ՍիրովՋեյմս Քոթլն:
Թորրին արտասվեց և ասաց.
-Դու այս նույն նամակից թողեցիր ծնողներիդլքեցիրնրանց  ու եկար ՎիեննաԱխխՋեյմս:
 Մեկամիս անց Ջեյմսի փոստին մի  նամակ եկավԳրումէր Թորրի անձնական բժիշկը...:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել