Վարդան Պետրոսյանի համակիրը երբևէ չեմ եղել, նրա ներկայացումներին գնացել եմ ընդամենը մեկ անգամ, քրոջս հրավերով, նրան ընկերակցելու համար, բայց դատերը որ նայում եմ, մեղքս գալիս ա մարդկայնորեն, «տուժող» կողմը կարծես աուկցիոնում լինի, որտեղ իրենց իսկ մեղքով դժբախտ պատահարի զոհ դարձած երեխաների ծնողները փորձում են իրանց երեխաների արյունը հնարավորինս բարձր ծախել Վարդան Պետրոսյանի վրա, իսկ դատարանի պահվածքն էլ արվեստագետի նկատմամբ ավելի շատ հիշեցնում է ոչ թե արդարադատության, այլ քաղաքական հաշվեհարդարի !!!

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել