Շանթի կնոջ այս խոսքը շատ հուզիչ է ու ազդեցիկ...
«Մենք Ամանորին հյուր չենք գնացել, հյուր չենք ընդունել, քանի որ հոգեբանորեն հնարավոր չէր անել, ամբողջ ժամանակ մտածել ենք՝ ինչ անենք, ո՞ւմ դիմենք, որ գոնե Շանթից լուր ունենանք:
Մենք հունվարի 1-ին, երբ երթից վերադարձանք, անգամ հաց չունեինք, խանութներն էլ էին փակ, հարևանից եմ վերցրել, բայց մեր հոգին ավելի ազատ էր, մենք այդ օրը հաղթանակած էինք, որ կարողացանք ոստիկանական պատը կոտրել և անցնել, մի փոքրիկ, բայց կարևոր հաղթանակ էր, տարին հաղթանակով սկսեցինք, այլապես միայն ճոխ սեղաններով տոն չի լինում»:
Կից նյութն՝ այստեղ
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
