Լիլիթ Բաբասյանը Ամանորի տոներին ալամ աշխարհով մեկ ուղիղ եթերով հեռարձակում էր իր ընտանեկան անցուդարձը: Խեղճ աղջիկը իսկապես ոչ երանելի վիճակում էր: Նախ՝ նա խորը ծանր ապրումներ ուներ նախօրեին իր գործած մահացու ծանր մեղքի համար: Ինքնախոստովանությամբ պարզվում է, որ Լիլիթը արել է դա․ այո՛, այո՛… Նա կերել էր шоколадный КУРАСАН… Ու հենց կուրասան և ոչ թե կրուասան, որովհետև Լիլիթն այդ բառը ուղիղ երկու անգամ հենց այդպես էլ արտաբերում է: Սակայն Լիլիթի այս տգիտությանը մի արդարացում կարող է գտնվել:
Բանն այն է, որ Ամանորի առիթով Լիլիթն այնքան է լցրել շուրթերը, որ անգամ ծիծաղելը, ժպտալը նրան ֆիզիկական մեծ ցավ են պատճառում: Ուստի և Լիլիթը հիմա խոսում է թլոշ ու հարբած մարդու առոգանությամբ, այսինքն՝ տառերը կուլ տալով: Եվ ահա այսպես՝ տխուր-տխուր, տառերը կուլ տալով ու Թաթուլի և Սուպեր Սաքոյի շեդեվրի տակ Լիլիթը իր փոքրիկ երեխայի ընկերակցությամբ ուղիղ եթեր է վարում ու տոնական տրամադրություն ստեղծելու համար մեկումեջ երգի շեդեվրալ կրկներգի պահին ձայնակցում է ՄԱԵՍՏՐՈՆԵՐԻՆ՝ դժվարությամբ արտաբերոլով նա-նա-նա-նա-նայ նանա… և այսպես շարունակ մինչ այն պահը, երբ ՄԱՍԱԺԻՑ վերադառնում է սիրելի ամուսինը… Ասածս ի՞նչ ա․ էդ ձեր տնական իրավիճակները ուղիղ եթերով հեռարձակելու վերջը տվեք, մարդի՛կ, իսկականից ինքներդ ձեզ անհարմար իրավիճակների մեջ եք դնում, հետո էլ նեղանում, թե բա՝ էս գրեցին, էն գրեցին…
