Ընդհանրապես, վերջին մի 25 տարում քանի՞ դեպք եք հիշոում, որ այս կամ այն մեծահարուստի, կամ էլ պետպաշտոնյայի թիկնապահները հաջողությամբ իրականացրած լինեն իրենց ծառայողական պարտականությունները։ Ես որ նման դեպք չեմ հիշում։ Թերևս միայն Գյումրիի Վարդանիկի մասով ինչ որ վերապահումով կարելի է խոսել դրա մասին, բայց դե նրա դեպքում էլ դեռ մեծ հարց է, թե ինչ դերակատարություն ունեին թիկնապահները՝ անվտանգության ապահովողի՞, թե՞ հրանոթային մսի։
Փոխարենը, քանի՞ դեպք կարող եք հիշել, երբ այս կամ այն չինովնիկի ու մեծահարուստի թիկնապահները մարդ են ծեծել, սպանել, տարբեր կարգազանցություններ են թույլ տվել ու այլ հակաիրավական գործողություններում են նկատվել։ Չափազանցություն չի լինի, եթե ասեմ, որ նման միջադեպերն այնքան շատ են, որ չես էլ մտաբերի բոլորը։ Խնդրեմ, վերջին նման հաղորդագրությունն էլ կարդում ենք թերթերից մեկում․ ասում են, թե Բեգլարյան Գագոյի թիկնապահները կրկին մարդ են ծեծել՝ ռեստորաններից մեկի սեփականատիրոջ որդուն․․․
Հայաստանը շատ անվտանգ երկիր է։ Տարօրինակ զուգադիպություն է, թե ոստիկանության արդյունավետություն, բայց Հայաստանն այսօր աշխարհի ամենաանվտանգ երկրներից մեկն է ու թիկնազոր պահելը ավելի շուտ ստատուսի հարց է, քան անհրաժեշտություն։ Մեր երկրում թիկնազոր կարող է ու պետք է ունենալ միայն երկրի բարձրաստիճան ղեկավարությունը՝ նախագահ, վարչապետ, ԱԺ նախագահ, ուժային կառույցների ղեկավարները, իսկ մնացածը պետք է ունենան խիստ սահմանափակ թվով թիկնապահներ։ Ասենք Սամվել Ալքեսյանյանին իրականում 1-2 թիկնապահից ավել պետք չէ։ Բեգլարյանին էլ։ Ու թիկնապահ տրամադրելու մենաշնորհը պետք է ունենան միայն ուժային պատկան մարմինները՝ այն էլ, լուրջ հիմնավորում ունենալու պարագայում։
Մնացած բոլոր դեպքերում պետք է անխնա պատժել բոլոր ախռաննիկացուներին, ովքեր կհամարձակվեն քաղաքացու նկատմամբ բռնություն կիրառել ու ցուցադրական խստությամբ պետք է պատժել մի քանիսին այնպես, որ վերջնականապես կոտրվի դրանց հավատն առ իրենց շեֆերի ամենազորություն։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել