ՄԻ՜ ԿՐԱԿԵՔ ԵՐԵԽԱՆԵՐԻՆ։
Մի լույս էիր, բալես, մեր բոլորի հույսն էիր, սպասում էինք չար հեքիաթի բարի ավարտին, հուսով էինք, որ դու մնում ես որպես շարունակություն, որ դու մնում ես որպես պատասխանատվություն, որպես դատ ու դատավոր...
Հիմա մեր բեռն ավելի ծանրացավ...
Հիմա դատն ու դատավորը մնացինք մենք...
Հիմա ցավն ավելի դաժան է...
Հիմա քեզ ենք տեսնելու ամեն երեխայի մեջ...
Ներիր, փոքրիկ, ներիր, որ չկարողացանք պահպանել քեզ...
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/margarit.yesayan/posts/841589539236644
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել