«Անալիտիկը»

15:11 , 28 մայիս, 2022
«Երեք մոտեցում կա էլի: Մի մոտեցումն, երբ որ դու իրականացնում ես քո գործունեությունը միայն ամբոխահաճո լոզունգներով, ամբոխահաճո տրամադրությունները սպասարկելով: Երկրորդ մոտեցումը դա, երբ որ դու իրականացնում ես կարծիքների փոխանակում, որը որ հիմնվածա քո գնահատակնների վրա, և երրորդը՝ երբ որ դու սթափ և անալիտիկ վերլուծական մտածելակերպ… Մենք երրորդի և երկրորդի կողմնակիցն ենք…»,-ահա այսպես է արտահայտվել ՔՊ-ական Արսենյան Գուգոն՝ խոսելով իրենց կողմից ՀՀ պետական շահերի սպասակման մասին՝ հատկապես ընդգծելով հարևանների հետ հարաբերությունների կարգավորման ու տարածաշրջանում խաղաղության հաստատման կարևորությունը:

«Անալտիկ» Գուգոն ակնհայտորեն ստում է ու ստում է բավական ռսպիաբար. Հայաստանի նորանկախ պատմության մեջ ավելի ինքնասածի, ավանակի համառություն դրսևորող ու որևէ մեկի կարծիքը հաշվի չառնող կառավարություն երբեք գոյություն չի ունեցել՝ նամանավանդ թշմանիների ամբիցիաների բավարարման առումով:Պրինակ՝ ո՞ւմ կարծիքն է հաշվի առնում Գուգոն, երբ Հայաստանից օտարում է Արցախը, Ադրբեջանին ու Անկարային պրակտիկորեն հավասարեցնում ասենք Վրաստանին, հայերին էլ մեղադրում տարածաշրջանում ատելություն բորբոքելու համար: Միակ սուբյեկտը, որի կարծիքն այսօր հաշվի է առնվում, թուրքն է:

Իսկ «անալիտիկի» պնդումները, թե իրենք կողմ չեն ամբոխահաճութանը, բացարձակապես մերկապարանոց են, և վկան Փաշինյանի իշխանության առնվազն առաջին երկու տարին է. գալով իշխանության ամբոխահաճո լոզունգներ ու կարգախոսներ շահարկելով ու չարաշահելով՝ Նիկոլը իշխանությունը վերցնելուց հետո նույնպես, ըստ էության, շարունակեց իր այդ քաղաքականությունը՝ նպատակ ունենալով, իհարկե, թմրեցնել հայ հասարակության զգոնությունն՝ Արցախը «բարով-խերով» հանձնելու համար: Արդյունքում ոչ ոք չպատկերացրեց, որ այդքան «թափանցիկ» Նիկոլը, որը նույնիսկ կառավարական առանձնատան զուգարաններն էր նկարում ու տարածում սոցիալական ցանցերում, կարող է ողջ ազգին «գցել»՝ Հայաստանը Չայզամի ու Էյվազլի դարձնելով: