«Չեմ մոռանալու հայ ազգի թշնամիներին՝ ոչ Արեւմտյան Հայաստանում կոտորված հայերի դահիճներին, ոչ 44-օրյա պատերազմի մեղավորներին». Գայանե Ասլամազյան

Մինչ, անգամ հուշաթերթիկով, կմկմում էր Մոսկվայում, Երևանում գելխեղդ էր երևի պատկերացնում իրեն: Լավ, էս սակավաթիվ կանայք(ոստիկաններն ու լրագրողները ավելի շատ էին) այդչափ վտանգավոր էի՞ն, որ նման հրահանգ էիր տվել: Որ այդչափ վախենում ես հայ կանանցից, ուրեմն լավ գիտես, թե ինչ ես արել...Գիտակցում ես, որ այնքան ցավ էս պատճառել հայ մայրերին, որ նրանց արդար վրդովմունքը կարող է վտանգավոր լինել քեզ համար: Բայց անգամ այդ վախը չստիպեց քեզ փորձել մարդ լինել: Գերիներից խոսե՞լ ես, այ մարդակերպ...