Բարձրաստիճան պաշտոնյայի կողմից լրագրողի հանդեպ բռնության արդարացումը պատահական չէ, այլ նիկոլական քարոզիչների հետևողական աշխատանքի արդյունք է․ Վրթանեսյան

Մոտ մի տարի առաջ էի օրինակ դիտարկել՝ բազմաթիվ սքրինշոթներով, թե ինչպես է նիկոլական քարոզչական ամենաակտիվ հարթակներից մեկը հետևողական ձևով այդպիսի վերաբերմունք քարոզում լրագրողների հանդեպ։ 

Կրթված մարդիկ նման քարոզչական աղբին չեն հետևում, բայց դրանք ունեն իրենց կայուն և հսկայական լսարանը, որի ուղեղներում վաղուց է ամրապնդվել վարքային այն մոդելը, որ լրագրողը թշնամի է ում պետք է ծեծել, ապտակել, «կզցնել» և այլն։ Դառնում է ռեֆլեքս իրենց մոտ. «լրագրող» բառը լսում են, ագրեսիվանում են։

Այսինքն բարձրաստիճան պաշտոնյայի կողմից լրագրողի հանդեպ բռնության արդարացումը պատահական չէ, այլ նիկոլական քարոզիչների հետևողական աշխատանքի արդյունք է։

Ի դեպ, սա հենց այն ատելության խոսքն է, որի դեմ, իբր, պայքարելու համար, ներկայիս իշխանությունները քրեական օրենսգրքում հոդված են ավելացրել։

Մի խոսքով, ստորև դնում եմ օրինակներով գրառմանս լինկը, նայեք...