Բոլորիս արդեն պարզ է, որ վերջին սահմանային լարվածության իրական հեղինակը նստած է, ոչ թե Բաքվում, այլ Անկարայում. Արման Աբովյան

01:04 , 2 օգոստոս, 2020
Բոլորիս արդեն պարզ է, որ վերջին սահմանային լարվածության իրական հեղինակը նստած է, ոչ թե Բաքվում, աjլ Անկարայում։
Շատ է խոսվում նաև այն մասին, թե ինչպես և ինչու հենց հիմա Թուրքիան որոշեց կտրուկ լարել իրավիճակը Հայաստանի և Արցախի շուրջ,քննարկվում են տարատեսակ վարկածներ,սակայն գոյություն ունի մի քանի կարևոր փաստեր,որոնց, ըստ իս, մենք այդքան մեծ ուշադրություն չենք դարձնում։
Տեսե՛ք...Ադրբեջանի ղեկավարությունն արդեն նույնիսկ չի թաքցնում ,որ Հայաստանի և Արցախի դեմ գործելու է Թուրքիայի հովանու ներքո և ավելին ,նվազագույնը հենց Թուրքիան է լինելու լարվածություն գեներացնող հիմնական կառավարման և պլանավորման կենտրոնը։Սա ֆիքսենք հստակ։
Հիմա եթե Թուրքիան է փաստացի որոշումներ ընդունելու Ադրբեջանի փոխարեն,ապա տրամաբանական է ,որ հայկական քաղաքական արտաքին քայլերի նպատակները պետք է միտված լինեն առաջին հերթին թուրքական գործոնի նվազեցմանը` թե՛ հայկական ուղղությամբ, թե՛ առհասարակ տարածաշրջանային կոնտեքստում։
Ունե՞նք մենք ադյոք բավարար արտաքին քաղաքական և դիվանագիտական գործիքներ այդ պրոցեսը գրագետ գեներացնելու համար ։
Միանշանակ` այո՛։
Ունենք մենք դաշնակիցներ և համախոհներ,որոնց նույնպես լուրջ մտահոգում է Թուրքիայի ռազմական և քաղաքական հզորացումը տարածաշրջանում։
Միանշանակ` այո՛։
Ասեմ ավելին, մենք պետք է դուրս գանք մեր "պաշտպանողական" հաշվարկների դաշտից և հասկանանք ,որ մենք պետք է ձգտենք դիվանագիտական ճակատում այնպիսի մի իրավիճակ ստեղծել, որը թույլ կտա մեզ ավելի արդյունավետ մանևրել (իհարկ է մեր դաշնակիցների հետ համատեղ) թուրքերին զսպելու ուղղությամբ։
ՀԳ
Էրդողանի մոտ շատ լավ ստացվում է խաղալ իբր "անկառավարելի և անկանխատեսելի" սուլթանի դերը,սակայն դա շատ հմուտ թուրքական բլեֆ է (լիբիական կամ սիրիական քեյսը մեզ որպես օրինակ)։Թուրքերը իրականում շատ պրագմատիկ են և գործում են այսպես.ստեղծում են լարվածություն ,հետո շատ ուշադիր ուսումնասիրում են իրենց քայլերի արդյունքում առաջացած իրավիճակը, արձագանքները և հետևանքները և արդեն այդ ամբողջ կոմպլեքսը ուսումնասիրելուց հետո որոշում են ընդունում (տակտիկական առումով) իրենց ՎԵՐՋՆԱԿԱՆ նպատակի իրագործման ճակատագրի մասին։
Էրդողանը իրականում լավ էլ կարողանում է "ծանր ու թեթև" անել իրենց քայլերի հետևանքները, և եթե հանկարծ նա զգաց, որ իրենց քայրերն ավելի են իրենց վնասում, քան օգուտ տալիս,ապա անմիջապես "հանգստանում է" ։
ՀԳԳ
Մեր հիմնական նպատակը արտաքին ճակատում պետք է լինի` մաքսիմալ խոչընդոտել թուրքերի հետաքրքրություններին տարածաշրջանում։ Սա այլևս պետք է լինի մեր արտաքին քաղաքականության հիմնական նպատակներից մեկը։
Հատուկ չեմ ընդգծում մեր ամեննա մոտիկ դաշնակից և ԶԻՆԱԿԻՑ գործընկեր Ռուսաստանի առանցքային դերը,դա առանձին խոսելու թեմա է։
Խոսքը այս պարագայում մեր մասին է ։
Դրա հետ մեկ տեղ հասկանում եմ ,որ գրել եմ շատ ուղիղ և պարզունակ,սակայն եթե մենք ուզում ենք իրականում մեր "ակտիվ" սուբյեկտությունը բարձրացնենք նվազագույնը տարածաշրջանային առումով,ապա ուրիշ տարբերակ չունենք, քան որդեգրել խելացի "հարձակողական" արտաքին քաղաքականություն թուրքական ուղղությամբ ...կրկնեմ, մենք այլընտրանք չունենք։