Մարդիկ հրաժարվեցին նստել իմ մեքենան

Առավոտ խանդավառությամբ ելա, մաշինս ի գարաժեն հանեցայ ու դուզ մինչև քաղաքի կենտրոն գտնվող երեք մարդաշատ կանգառներ։ Ասի՝ «ժողովուրդ, է՜խ պռակաչու․․․»։ Ձայն բառբառոյ... Ինձ, առ (ինչպես ասում է մի քաղաքական գործիչ) համարեցին...
Հմի նստել, դարդլամիշ եմ եղել. թե՞ տեսքս վստահություն չներշնչեց (մի՞թե էդքան նման էմ նեկրոֆիլական հակումներով շիզոիդալ մանյակի), թե՞ մարդիկ ուզում էին 150 դրամով օգնեն քաղաքապետարանի դժվարին աշխատանքներին... Մեքենաս էլ մաքուր լվացած էր, է...