Պատկերավոր ասած՝ ինչպես հին աստվածները, այնպես էլ հին լեզուները չեն մեռնում․․․

Այժմ ամբողջապես թյուրքախոս Թավրիզում շատերն են տարօրինակ համարում, որ քաղաքի Խաթիբ թաղամասի հին բնակիչները այն մինչև օրս էլ անվանում են Հաթիբ։ Առաջին հայացքից զարմանալի թվացող «հ»-ախոսության այս հետաքրքրական հանգամանքը փորձ է կատարվում բացատրել իբր ստամբուլյան թուրքերենի ազդեցությամբ, որտեղ ևս համատարած կերպով նման երևույթ կա։

Մինչդեռ իրական բացատրությունը թաքնված է հենց Թավրիզում, որտեղ մինչև հավանաբար 16-17-րդ դարերում քաղաքի թյուրքախոսության անցնելը տարածված է եղել Ատրպատականի իրանական բարբառներից մեկը; Բանն այն է, որ հնագույն այս երկրամասի մի քանի գյուղերում, ցավոք, շատ թույլ կենդանության նշույլներ ցույց տվող Ատրպատականի իրանական բարբառներում և դրանց մերձավոր ցեղակից թալիշերենում է, որ վկայված է նման «հ»-ախոսություն, ինչը Թավրիզում էլ փաստացիորեն դեռ կենդանի է Խաթիբ թաղամասի անվան հնավանդ Հաթիբ տարբերակում։