Ինձ համար հավասարապես անընդունելի են թե՛ Առաջին նախագահի հանդեպ անվերապահ հիացմունքը, որը ՀԱԿ-ում հաճախ վերածվում է անձի պաշտամունքի, թե՛ նրա նկատմամբ կույր ատելությունը: Այդ ինքնաքայքայիչ զգացմունքի ազդեցության տակ մարդիկ ուրանում են նրա հսկայական դերը՝ Արցախի ազատագրման գործում: Նման ուրացումով մենք ոչ այնքան Տեր-Պետրոսյանին ենք խփում, որքան՝ ինքներս մեզ: