Պետությունը երբեք չի արդարացնելու մեր սպասումները, քանի դեռ անկախ պետություն ունենալը նույնացնում ենք կորցված Հայրենիքը վերագտնելու հետ

Պետությունը երբեք չի արդարացնելու մեր սպասումները, քանի դեռ մենք անկախ պետություն ունենալը նույնացնում ենք կորցված Հայրենիքը վերագտնելու հետ:

Քանի դեռ մեր գիտակցության մեջ Պետությունը և Հայրենիքը նույնանում են, մենք շարունանելու ենք առաջինից ակնկալել և պահանջել երկրորդին հատուկ երևույթներ, մասնավորապես, կյանքի կազմակերպման համայնքային ձևեր կամ ավանդական բարոյականության նորմերի խիստ պահպանում:

Պետությունը առաջին հերթին սահմաններն են, անխուսափելի օրենքը և իրավունքները, իսկ Հայրենիքը, նախևառաջ, լեզուն է, մշակույթը, ավանդույթները և բարոյականությունը:

Դժվար չէ նկատել, որ մենք երկրորդ խմբի երևույթների պահպանումը հաճախ վերագրում ենք պետությանը, քանի որ վերջինիս մեջ վերագտած Հայրենիք ենք տեսնում: