Այսօր ղարաբաղյան համակարտությունը գնտվում է կոնֆլիկտի դրսևորման բարձրագույն ձևի մեջ՝ պատերազմի:
Այդ վիճակում գտնվող կոնտֆլիկտի <կարգավորում> ասելով պետք է հասկանալ միայն մեկ բան՝ պատերազմի բացառում:
Դա, իր հերթին, բացարձակապես չի նշանակում կոնֆլիկտի լուծում: Խոսքը իր բարձրագույն դրսևորմանը՝ պատերազմին, հասած կոնֆլիկտի կարգավորման պարագայում կարող է գնալ միայն ռազմական գործողությունների բացառման մասին, այն էլ՝ այն դեպքում, եթե կոնֆլիկտի բոլոր կողմերը համակարծիք են դրա անհրաժեշտության հարցում:
Իսկ, ինչպես հայտնի է, կողմերից մեկն այդ կարծիքին չէ, հետևաբար, ինքը փաստացի չի մասնակցում կոնֆլիկտի կարգավորմանը: