Անբարոյական ասվածը, որ մեծ թափ է առել, ոչ մեկի համար էլ գաղտնիք չէ, բայց միևնույն է ես չեմ հարմարվում այդ անբարոյականության հետ:
Համարեք՝ ես հետամնաց եմ, համարեք՝ «կոմունիստ» եմ, բայց ես դեմ եմ…
Վերջերս մի սիրավեպ լսեցի, հնդկական կինոյի նման էր. տղան գժվում է աղջկա համար, բայց հեռու մնալ իր մադամից չի կարող, մադամը իրեն մի ինչ-որ հարցում շատ է օգնել ու թանկ է, ու տղան եսիմ ինչ խղճով աղջկան ասում է. «Հարմարվիր, մեկ ա սա ժամանակի խնդիր է, դիմացիր, ես գնում եմ հանդիպման, հանկարծ չզանգես»... Թուու...
Ցավալի է, երբ նման պոռնիկ մադամներ, որ ընտանիք ունեն, կարողանում են իշխել 28 տարեկան հայ երիտասարդի վրա, իսկ հայ կնոջ կերպարի մասին չխոսեմ, ու ինչքան է հայ կինը հեռացել մեր ակունքներից ..