Խանումյան Հայկոն այնքան տխմար է, որ կարծում է, թե արևմտյան գերտերություններից շատ ավելի լավ է պատկերացնում օտարի շահը, շատ ավելին գիտի, քան ասենք MI6-ի Ռիչարդ Մուրը:
Եթե իսկապես Արևմուտքի շահերից բխեր Արցախում հայերի գոյությունը, ապա կային բոլոր հնարավորոթյունները՝ կանխելու Արցախի հայաթափումը: Փոխարենն Արևմուտքն արեց ամեն ինչ, որ Արցախից հայերը դուրս գան՝ ելնելով այն թեզից, որ Կովկասում հայերն են Մոսկվայի հենարանը:Մոսկվան էլ իր հերթին ոչինչ չարեց՝ ողբեգոթյունը կանխելու, իսկ թե ինչու այպես ստացվեց, քննարկման բոլորովին այլ թեմա է թերևս:
Մի բան հստակ է՝ Արցախյան խնդիրը թեկուզ տասնամյակներ անց կարող է պայթել միայն այն դեպքում, եթե այնտեղ որևիցե կարգավիճակով հայեր ապրեն: Ինչո՞ւ է այսօր Նախջևանի խնդիրը մոռացության մատնված: Մատնված է, քանի որ այնտեղ գեթ մի հայ չի ապրում: Հետևաբար՝ Արցախի խնդիրն էլ ժամանակի ընթացքում կարող է տրվել մոռացության, եթե այնտեղ հայեր չապրեն: Օրինակ՝ կոնկրետ Նիկոլը հենց դա է անում՝ ջանալով մարդկանց ուղեղներից ջնջել հայկական Արցախի մասին հիշողությունները:
Ասել կուզի՝ Խանումյան Հայկոն անիմաստ դուրս է տվել. Արցախում հայերի գոյությամբ շահագրգռված կարող են լինել Մոսկվան ու Իրանը, բայց ոչ երբեք Անկարան կամ Արևմուտքը, որը, չնայած ամեն ինչին, Ադրբեջանին համարում է տարածաշրջանում իր անփոխարինելի դաշնակիցը:
Չե՞ք հավատում, կարդացեք արևմտյան հեղինակավոր վերլուծական կենտրոնների վերլուծությունները:
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/2981
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել