Հայաստանյան իշխանական իսթեբլիշմենթի գրեթե բոլոր կարկառուններն իրենց բողոքի ձայնն են բարձրացրել՝ կապված թշնամու անմարդկային պատերազմական հանցագործությունների հետ. այնպիսի տպավարություն է, որ նիկոլփաշինյանականները միայն հայ գերիների նկատմամբ ազերիների դրսևորած անմարդկային վերաբերմունքն ի ցույց դրած տեսանյութերից հետո հասկացան՝ ով է թուրքը, ինչպիսի գազան է ազերին:

Հարց է առաջանում՝ ուղղված «խաղաղության օրակարգի» այն ջատագովներին, որոնք այսօր փորձում են իբր հնչեղություն տալ ազերիների հանցագործություններին՝ դրանով փորձելով փրկել սեփական դեմքը: Իսկ հարցը հետևյալն է՝ դուք ձեր մեղքի բաժինը կատարվածում, կատարվողում ու դեռ կատարվելիքում ոչ մի կերպ չե՞ք նշմարում: Պատմոթյուն չե՞ք կարդացել, չգիտե՞ք՝ ինչ է լինում այն հայերի հետ, որոնք տրվում են թուրքի ողորմածությանը կամ հավատում են խաղաղության մասին թշնամու բստրած լոլոներին՝ լոլոներ, որոնք վերջին տարիներին բարբաջում են ՔՊ-ականները, իսկ նրանցից ոմանք՝ մտքում հաշվում այդ խաղաղությունից ստացվելիք նյութական օգուտները: Փոխարենը սրի դեմ սուր հանելու, դաժանության դեմ՝ ջախջախիչ բազուկ, ցայսօր շարունակվում են խաղաղության մասին բարբաջանբքները, որի դրսևորման ամենաթարմ օրինակն ասենք Ռուբինյան Ռուբիկի վերջին հարցազրույցն էր՝ «Ազատությանը»:

Փաստ է՝ որքան զիջող կամ խաղաղասեր է դառնում հայը, այնքան մեծ դաժանություն է դրսևորում հայի արյան ծարավ թուրքը: Թուրքն անմիջապես «փափկում է» միայն այն ժամանակ, երբ ստանում է ադեկվատ պատասխան՝ մի բան, որն երբեք տեղի չի ունենա, քանի դեռ իշխանության է ենոքավանցի Նիկոլը:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել