«Զբաղված» մարդը
Մեկնաբանելով ընդդիմության փողոցային ակցիաներն ու դրանց շրջանակներում նախարարության շենք մտնելու վերջին փորձը՝ ճշտելու Արցախի հարցի վերաբերյալ աշխատակիցների վերաբերմունքը՝ Քերոբյան Վահանը հաթաթա է տվել ընդդիմության առաջնորդներից մեկին՝ ասելով. «Գալու է իմ դուռը, որ ի՞նչ անի։ Ես տեսնում եմ, որ իրենք թափառում են քաղաքում, գնում են այս նախարարությունից այն նախարարություն, փորձում են հանդիպել նախարարների հետ, բայց նախարարները զբաղված մարդիկ են, օրակարգ ունեն, բավական խիտ զբաղվածություն»:
Վահանի պատճառաբանությունն, իհակե, օրիգինալ է ստացվել: Փաստորեն՝ Քերոբյանը զբաղված մարդ է: Հարց՝ արաղ քաշելո՞վ է զբաղված, թե՞ աշխատավայրում այն ներս անելով:
Հանրության «աչքը ջուր կտրեց»՝ գոնե մի օր տեսնելու ալկաշի զբաղվածության պտուղը: Զբաղված կարող են լինել նրանք, որոնք գոնե սեփական ոլորտից ինչ-որ չափով գլուխ են հանում, ինչ-որ մի բանի մասնագետ են, գործ են անում: Թե՞ կոնկրետ Քերոբյանը զբաղվում է սեփական կաբինետում ասենք ինչ-որ թվեր նկարելով, որ վերջում ճպցնի ֆեյսբուքյան պատին ու ազգին համոզի՝ առաջ ենք գնում: Ինչո՞վ կարող է զբաղված լինել այս մարդն, երբ իր ոլորտի հետ ոչ մի օրգանիկ կապ պարզապես չունի:
Բոլորն էլ զբաղված են մեկ բանով՝ երկիրը վարի տալով ու դրա համար պատասխանատվություն չկրելով: Նորմալ իշխանություն լիներ, Քերոբյանը սկի պիվի բուտկա չէր ունենալու, բայց ոչ թե այն պատճառով, որ նրա հանդեպ խտրականություն կկիրառվեր, այլ որովհետև մտավոր ուժն անգամ դրան չէր բավարարելու:
Օ՜, ժամանակներ, օ՜, բարքեր…
