Չստացված «կրուտիտ»
Վերջերս տված իր հարցազրույցներից մեկում Արսենյան Գուգոն նախկիններին մեղադրել է ներկաներին վատ բանակ ժառանգություն թողնելու համար՝ հենց դրանով պայմանավորելով 44-օրյա պատերազմի արդյունքները: «Մեր զինված ուժերի գործունեության արդյունավետությունը արձանագրվեց էն փաստով, որ մենք կորցրեցինք պաշտպանական մեր բոլոր բնագծերը, 4000 մոտ երիտասարդ զոհվեց, և Հայաստանի Հանրապետության ղեկավարությունն էլ, որպեսզի կանխի հետագա կատասրոֆան, ստորագրեց նոյեմբերի 9-ի փաստաթուղթը»,-մասնավորապես՝ ասել էր ՔՊ-ի Գուգոն:
Գուգոն, իհարկե, նոր բան չի հորինել՝ կրկնելով արդեն իսկ վաղուց հորինված ու ՔՊ-ական պրոպագանդայի մեխերից մեկը դարձած կեղծ թեզը: Խնդիրն այստեղ այլ է. օրինակ՝ Գուգոն հետևո՞ւմ է իր վերադասի հայտարարություններին, տեղյա՞կ է, թե վերջինս տարբեր առիթներով ու տարբեր ժամանակահատվածներում ինչ հայտարարություններով է հանդես եկել, որոնք զրոյացնում են Գուգոյի «կրուտիտի» ամբողջ էֆեկտը:
Ով-ով,բայց Գուգոն պետք է որ լավ իմանար ասենք 2019թ.-ի մայիսի 28-ի Նիկոլի ելույթում տեղ գտած այն շեշտադրումները, որոնցով ՔՊ-ականների տերը գովաբանել էր իրեն ժառանգություն թողնված բանակն ու հռչակել՝ տարածաշրջանում եղանակ ստեղծող գործոն: Սրան զուգահեռ հարկ է հիշեցնել նույն Գուգոյին 44-օրյա պատերազմին նախորդած տավուշյան մարտերից հետո վագոններով բաժանված մեդալներն ու ազգային հերոսների թվի կտրուկ աճը՝ զուգորդված բանակի հասցեին շռայլված գովաբանական խոսքերով: Ճիշտ է այդ ամենն արվում էր պրիմիտիվ PR-ի նպատակներով,բայց դե ամեն ինչի համար պետք է գոնե մի փոքր հիմք…
Հետևաբար՝ եթե վատն էր բանակն, իսկ նախկիններն այն ուղղակի զրոյացրել էին, ապա ինչո՞ւ էր գովաբանումՆնիկոլն այդ բանակը, ի՞նքն էր այդպիսին դարձրել մեկ տարվա ընթացքում:
Իրականում խոսելու տեղ գուգոներն ուղղակի չունեն, և սա այն դեպքերից է, երբ ցանկացած «կրուտիտ» աշխատում է ՔՊ-ակաների դեմ:
Ոչ թե հայոց բանակն է պարտվել, այլ ուղղակի Նիկոլն է գնացել թշնամու հետ գործարքի՝ մեջքից դանակը խրելով բանակի թիկունքը:
