«Որդուս շիրիմին տղերքը ծնկի իջնում ու լացում էին, թե «Դուշմա՛ն, քո Շուշին էլ չկա». Դուշմանի մայր

ArmLur.am-ը գրում է.

Վարդան Ստեփանյանի (Դուշման) մայրը՝ Զարիկ Մայրիկը, ասում է, որ տղայի զոհվելու օրվանից շուրջ 30 տարի է անցել, բայց անասելի կորստի զգացումը որևէ վայրկյան չի բթացել: ArmLur.am-ը Զարիկ Մայրիկին Եռաբլուրի բարձունքում՝ որդու շիրմի մոտ հանդիպեց՝ զրուցելով Դուշմանի՝ պատերազմ մեկնելու պատմության ու Շուշին կորցնելու մասին: