Եկեք փաստենք, որ Հայաստանը ևս մի քանի ամսով դուրս մնաց բոլոր այն գործընթացներից, որտեղ հենց մեր ճակատագիրն է որոշվում։ Առաջիկա երկու-երեք ամիսներին մենք այլ՝ թերևս շատերի համար շատ ավելի կարևոր գործով կզբաղվենք։ Ընտրություններ։ Մարդ չգիտի ծիծաղի, թե՞ լացի։ Ու խնդրում եմ ինձ չասեք, թե դավաճանին հեռացնելու այլ տարբերակ չկար։ Իհարկե կար։ Ուղղակի շատերի համար դա անթույլատրելի ճոխություն էր։ Բա աշխարհն ի՞նչ կասեր։ Չէ՞ր ասի՝ հո դուք վայրենի չե՞ք՝ գնում միտինգներ եք անում, փողոցներ փակում, շենքեր գրավում, դավաճան հայհոյում… Սիրուն չէր, չէ։ Այդպես չէր կարելի։ Միայն ժողովրդավարական ճանապարհով։ Ժողովրդավարություն, ժողովրդավարություն մինչև վերջ։
Լավ, անցած լինի։ Ի վերջո, սրա մեջ էլ դրական բան կա։ Հետո կտեսնենք։ Եթե, իհարկե, Աստծո օգնությամբ պետությունը հնարավոր լինի փրկել։ Այս պահին միայն երկու բան եմ ուզում ասել։ Նախ, հաջողություն եմ մաղթում դավաճան Նիկոլի դեմ իրական պայքարի դուրս եկած բոլոր ուժերին։ Ինչպես նախկինում, այնպես էլ հիմա ամեն ինչ կանեմ, որպեսզի նրանք հաջողեն։
Երկրորդ, որ ավելի կարևոր է, խնդրանք ու պահանջ բոլոր այն մարդկանց և ուժերին, ովքեր մեր երկրի ու պետության համար պատասխանատվության թեկուզ չնչին զգացողություն ունեն՝ հանկարծ չթույլատրեք, որպեսզի ընտրական այս եռուզեռը ստվերի մեզ համար կենսական նշանակություն ունեցող խնդիրները։ Գլխով, ոտք ու ձեռքով ընտրական պրոցեսների մեջ մտնելու իրավունք չունենք։
Նորից եմ կրկնում՝ աշխարհաքաղաքական լուրջ գործընթացներ կան, որոնց հետևանքը կարող է կործանարար լինել մեր պետության համար։ Ու քանի դեռ քաղաքական կուսակցություններն ընտրություններով են տարված, գոնե թե մամուլը, փորձագետները, մռածող յուրաքանչյուր մարդ պետք է լծվի այդ ճակատը պահելու գործին։ Աշխարհը պետք է տեսնի ու իմանա այս կամ այն հարցի առնչությամբ հայ ժողովրի կարծիքն ու դիրքորոշումը։ Վստահեցնում եմ՝ այդկերպ շատ մեծ ծառայություն կմատուցենք մեր երկրին։ Ավելի մեծ, քան ընտրությունների միջոցով դավաճան կապիտուլյանտի հեռացումը։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել