Երբ մեր հասարակության մի խոշոր հատվածը մտովի հաշտվում է պարտության հետ, իսկ մի մասն էլ սկսում արդարացնել այն և նույնիսկ կոչ անում համակերպվել դրա անվերադարձ լինելու հետ, պետք չէ սպասել, թե ուրիշները մեր փոխարեն կռիվ են տալու կամ գոնե հարգելու են մեզ։
էլ ավելի ջախջախիչ պարտությունից հետո 1990-ականներին ոչ ոք Ադրբեջանում չասաց, թե Ստեփանակերտը հայկական քաղաք է։ Թշնամական երկրում նույնիսկ չհաշտվեցին այն մտքի հետ, որ Ստեփանակերտը պետք է ունենա հայակազմ անվանում, ընդհակառակը՝ հենց պարտված վիճակում գտնվող Ադրբեջանում քաղաքը պաշտոնապես վերանվանեցին Խանքենդի թյուրքական տարբերակով։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/vardan.voskanian/posts/4047748885263540
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
