Սրանց առանձնահատուկ ցինիզմը նրանում է, որ որպես մասովկա հավաքագրել են իրական մղձավանջի մեջ գտնվող ծնողներին ու ուզածների պես շահագործում են էդ մարդկանց սարսափը

- Ապացուցված մեջքից հարվածների արդյունքում զոհվել է 5000 զինվոր:

- Նախորդ պատերազմում զոհված 6000-ի մահը իմաստազրկվեց:

- Կորսվել է 10,000 քկմ տարածք։

- 100,000 տոննա հացահատիկի դեֆիցիտ է առաջացել, հետն էլ՝ կաթի ու մսի:

- 150,000 մարդ ունի ապրուստի խնդիր: Նրանց մեծ մասը կորցրել է ամեն ինչ:

- 3 միլիոն մարդ կանգնած է բնաջնջման եզրին:

- Տարածքային զիջման միայն ՄԵԿ դրվագով բյուջեն կորցրել է $35,000,000 ու 2000 աշխատատեղ:

- Այս ամենի ընթացքում գերեվարվել է մոտ 200 հայ զինվոր:

Ըստ ձեզ՝ վերոհիշյալ հարցերից ո՞րը պետք է դառնար առաջնահերթ մի հասարակությունում, որը դեգեներատ չէ: Ըստ սցենարիստի՝ դա գերիներն են: Ծաղրածուները կան (արդեն նաև բառացիորեն), դերասանները կան (նույնպես «մասնագիտացված»), հարթակը կա: Հանդիսատեսը պատրաստ նստած ա (հիմնականում տանը, որովհետև, եթե 5000-ը մարդկանց վեջին չի, խի՞ պիտի 200-ը վեջներին լինի): Սցենարն էլ փայլուն է իր ստորության մեջ` հակադրել հայրենիքը զինվորին, ու թող մարդիկ ընտրեն, բայց ընտրելուց գերեվարված զինվորների ծնողների աչքերին նայեն...

Սրանց առանձնահատուկ ցինիզմը նրանում է, որ որպես մասովկա հավաքագրել են իրական մղձավանջի մեջ գտնվող ծնողներին ու ուզածների պես շահագործում են էդ մարդկանց սարսափը:

Կամեռա-մոտոռ!

Հ.Գ. Իմ առնանդամի մեջ ավելի շատ միտք կա, քան էս բարոյազուրկ, անտաղանդ, ստոր, ազգադավ մտավորականների մեջ: