Գիտեք ես շատ ուզում էի լռել մարշալ Համազասպ Բաբաջանյանի արձանի կապակցությամբ:
Արձանի դիրքի և ոճի մասին գուցե քննադատությունները անցան սովորական չափը:Այդ ընթացքում աչքիս առաջ եկավ ու անցավ էն լրագրողի արձանը,որ էլի գտնվեցին մարդիկ ,որ ասացին ընդօրինակել են: Հետո հիշեցի Միկոյանին, ոնց հանեցինք օդերով:
Ու դրան զուգահեռ իմ համար մարշալի մասին վայրահաչոցները մնացին անընդունելի:
Արձանն էլ թող մնա իր տեղում, քանզի ՖԲ-ն այն կմոռանա հաջորդ իսկ հարմար առիթի դեպքում:
Հ.Գ. Եվ ո՞վ է հիմա հիշում մնացած բոլոր արձաններին....
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել